Në rubrikën “Ka një mesazh për ty”, ka ardhur një çift shumë i bukur, me një histori dashurie të veçantë.  Historinë e nisi Renata, e cila u shpreh se çdo gjë filloi në formën e një shakaje, pasi asnjëri prej tyre nuk kishte ndërmend të lidhej ose fejohej.

Ajo tha në studion e “E Diela Shqiptare” në Tv Klan, se shkak për takimin e tyre u bë burri i tezes së saj. Gjatë takimit, Renata rrinte e fshehur në një kolonë të lokalit, pasi e kishte ndarë mendjen për jo.

Kur më të rriturit i kaluan në një tavolinë më vete për të biseduar, atyre po ju pëlqente shoqëria e njëri-tjetrit, aq sa orët kishin kaluar pa e kuptuar. Sot, Renata dhe Indriti, janë martuar dhe kanë 3 fëmijë, 2 vajza e 1 djalë.

Renata: Është një histori e lezetshme. Filloi në formën e një shakaje, si nga ana e Indritit dhe nga ana ime. Sapo mbarova gjimnazin dhe kisha drejtim për shkollë. Dhe Indriti, duke qenë se ishte në moshë i ri, ishte 25 vjeç, edhe ky nuk dëshironte të njëjtën gjë.

Ardit Gjebrea: Nuk donte të lidhej?

Renata: Ose të fejohej.

Indriti: Të lidhja këmbët.

Renata: Kjo histori nis me një burrin e tezes time, i cili i thotë babait të Indritit: “Gjej një nuse për djalin”. Dhe pasi i thotë, vjen dhe tek prindërit e mi dhe i thotë babait tim: “Më kanë thënë për vajzën tënde”. “Jo”, i thotë im atë, “goca ime do shkojë në shkollë”. Isha unë dhe babai, më thotë: “Që këtij mos t’i mbetet hatri, atëherë të shkojmë njëherë, sa mos të ketë prishje qejfi me njëri-tjetrin”.

Indriti: Ndërsa unë e kam marrë vesh realisht, ditën që do shkoja. As më kishte thënë gjë babai fare. I them: “Ore nuk do shkojmë gjëkundi, s’kam mend për atë punë”. “Ore i ngel hatri”, thotë, “se i kam thënë po burrit të huaj”. “Mirë”, thashë, “shkojmë”.

Renata: U takuam në një lokal. I fshihesha pas një kolone të lokalit për të mos e parë fare sepse e kisha ndarë mendjen për jo. Dhe vjen një moment që më të rritur na thonë: “Ne kemi ardhur për ju. Atëherë dilni takohuni diku tjetër që të jeni më të lirshëm me njëri-tjetrin”. Dalim në një tavolinë, në një cep të lokalit dhe fillojmë muhabetin. Pa e kuptuar, koha fluturonte, i dilnim muhabetit rreth e qark, nga ajo ideja që e kishim për jo, mbase, por edhe muhabeti ishte i lezetshëm. Pa e kuptuar fare, shkoi dy orë e gjysmë, po kapte tre orë muhabet, saqë dhe këta thoshin: “Ore ç’po flasin këta, po ndajnë Shqipërinë?” Duke qenë që na tërhoqi muhabeti nuk thamë as po, as jo, për momentin. Vazhdojmë dy-tre takime dhe bëmë fejesën. Shumë shpejt na erdhi dhe martesa. /tvklan.al